Skip to Content

CERITA RAKYAT DALAM BAHASA DAERAH@PAGARALAM-SUMSEL

Foto RD.Kedum
files/user/1629/CIMG1407_0.JPG
CIMG1407.JPG

 

 

 

DUKTUR   BEBAJU  HANSIP

                                                            @RD.Kedum

 

 

Luk biase, pagitu mate aghi nyalak luk bula lampu.  Amu berebah lah nyeracau di pucuk cighu, petande aghitulah lah tinggi.  Empuk angin asenye maseh ndesing dingin, Bapang Takim ngah endung’e lah besirak kah ke kebun. Amu ibatan nasi lah di masukah di dalam kampek. Ayek di gudu mbakitulah pule. Lah masukanye nganh endung di dalam kinjagh ambinan.Mpuk Bapang lah mberangkeghi kudok, lah diselipkah di pinggang.

“Ude palah Enduk Takim, amu lah tinggi kah jam beghape agi sampai ke ghepangan” Kate Bapang sambel ngambek tupi bughuk di belakang duaghe. Sepatu bughuk makitulah pule lah disurume.

“Adak kudai, diket agi..balorni  lum masak nian. Kah majoh tuape kite kele. Ape cukup ngah cabi garamni saje” Kate Endung sambel  balik  gurengan balor sepat lah ampir mutung li kurang minyak. Embau’e lah meremeng saje di pagi bute. Amu kupi lah tinggal gegedak’e.

Sate Endung ngah Bapang mpai kah  besirak. Mantaulah Takim sandi balek saput.

“Bak…aku sakit peghut..aduii…sakit nagh..” Kate Takimni sambil micit busung. Bapang  ngan Endungi tekanjat.

“Tuape pule di pajoh! Itulah die sangkah ndak bejage. Tengah malam bute kabah ngubak pelam. Di cakagh nendie penyakitu” Kate Bapang Marah.

“Aii Bak ni…nguk nian bak…saket benagh…Umaaaak….” Suaghe Tukim tambah kecek.

Endungni tadi laju nughunkah kinjagh, awak lah di amben. Belelaghi ke dapugh ngambek lampu cubok. Dek ngicek-ngicek agi, dilulughkanye lah minyak lamputu ngguk  ghate ke busung Takim. Dek lametu, bepeghulehan. Takim tekentut. “Buuuooot..” suaghenye panjang nagh..beirama pule titu.

“Ape kateku…dengahtu anginan..” Kate Endung bekecak pinggang.

“Ude,  amu asenye ndak kayek, kayekalah di gaghang kiyah. Ayek di sambang gi banyak kandek bebasoh” Kate Endungni sambil nyangkeng  kinjagh agi.

“Nduuuk…kele mate’ akuni Umak..masih sakit busongkuni…” Takim setengah nanghis.

Endung ngah Bapangni saling pandang.

“Adak kah mbakmane tini Bapang Takim. Kah urung uji ke kebuni  amu Takim bidapan” kate Endung tecengang.

“Ai..lukini, kamu ndululah, kele aku nutul. Di dusun lembak lah ade puskes, uji ade dutore di sane. Nangkahlah aku batak Takim ke sane. Batak besuntik kudai.

“Ude amu lukitu, aku kah ndulu” Kate Endung sambel nyinjat serindak ngah kain belacu bunghuk.

Akhire Berangkatlah Endungni sughang. Awe dingintu dek teghase li die. Singgenye gupoh ndak sampai.  Suale  amu senampur agi lah dek gedang  begaweh, amu mate aghi lah tinggi. Panas.

Nah, sepeninggal Endungni tadi , Bapangni ngambek kerite.

“Palah Takim, kabah kubunceng, kite besuntik kudai ke dusun lembak”  Kate Bapangni. Masih bekain gantung, sambel nahan peghut melilit Takim naik kerite, di bunceng bapange.

Sampai di dusun lembaktu, aghi lah tinggi. Dikinainye Puskitu lah tebuka. Anye die ni hiran nginaki jeme banyak. Luk pegawai kantur gale. Pikire jemeni udem  pacara, bebaju seragam ijang gale.  Bukan luk di ghumah sakit. Bebaju puteh. Anye li ndak beghubat. Bapang masih ngundukah kerite ni.

“Deng..ade duture…anakkuni busung  sakit..!” Kate Bapang  gupoh.

“Oiii ade Mak, kamu tunggu kudai. Batak anak’etu duduk kudai di sini. Senampur aghi duktur masuk. Nah…kamu ndaftarlah ke luket itu. Kicekah ndak ngubati anak kamuni..” Kate lanang mude ramah alap pule. Lame Bapangni ngije name ndek tetulis di bajunyetu. Dek lebus-lebus. Sape die namenye lanang ndek mantau aku mamak tadi?   Anye amu nginaki bajunye ijang-ijang..lanang ini Hansip pule. Di dusun kami ade pule Hansipni. Jadi keruan ige aku. Pikir Bapang.

Deklametu di pantaulah..”Takim..Masuk..” Suaghe Hansip tadi mantau.  Sambil pucat ijang, Takimni bejalan ke ruang dutur di papah ngah Bapange.

“Silahkan di baringkan di sini, pak…sejak kapan anaknya sakit? Sudah makan obat apa saja..” Suaghe lanang besak tinggi belagak ngengecak busung Takim. Ngicek’e luk kerbai ade lanangni. Pikir Bapang.

“Mpai pagian inilah” Kate Bapang setengah dek seduli. Matenye cecingal ncakagh dutur, bebaju puteh!

Dek lame tu, lanang besak tinggitu lah ngambek ubat, lah nyucuk-nyucukah jaghum. Pagean Takim ngah Bapangeni.

“Agak dimiringkan badannya, kita suntik dulu ya..” Katenye sambel ngacungkah jaghum. Tekejer Takim nginake. Melumpat Takimni sandi dipan.  Mpuk Bapange mak itulah pule.Tekanjat.

“Bak! Aku dindak disuntek!!” Suaghe Tukim ketakutan.

“Aii..kamuni budikah kami eh…kamini nak beghubat ngah duktur. Bukan ngah Hansip! Banyak ige Hansip di dusun kami kapoh!” Kate Bapang sambel naghek Tukim. Duktur ngah perawat kehiranan nginak lagu jeme due beghanaktu. Lum sempat die ndak jelasakah Bapang ngah Tukim lah keluagh sambil bengangam.

“Ude nak, balek kite. Kurang ngajar jeme di sini. Bebanyak kapoh beghubat ngah Hansip !!   Dek ngalahkah ubat kite dusun tulah..ghebusan daun jambu bangkah” Kate  Bapang sambil kelingam.

Dekade…ngelipat balek Tukim ngah Bapange. Laju urung beghubat. Tukim laju ghadu tekejut  lantak  duktur bebaju Hansip.

 

 

 

                                                       /LLG’Okt 2012

 

 

 

                 BENGKELAN BAROT

 

Aghitu lah sirak petang. Bapang ngah Endung Udin ni mpai daghat sandi kebun. Luk biasetulah, Bapang Udin ni sate sampai di dangau langsung nyinjat sangkek kughut. Kayek.  Sate udem mandi, gegahaghlah Bapang Udin ni mantau bininye.

“Sianuuu…heii sianu…Endung Udiiiin…” Katenye sambel nyungulkah palak diket sandi luang. Maklum pancughantu masuk luang diket.

“ Adak ngape geghaoktu..” Kate Endung Udin belahgi kecek.

“Anu, akuni dek mbatak andup. Lukmane aku ndak daghat”  Kate Bapang Udin ngengigir.

“Aii…cacaaamay tebasi nian kamuni..” Kate Endung Udin berutuk.

Sampai di pundok cecingalah Endung Udin ni. Aghitu lah mulai akap. Lampu cuboktu bebelek pule  luk kehabisan minyak.  Belur lah habis  batu. Penekel dicakaghi dek betemu pule. Njangkap nian.

“Heeiii…Bapang Udin, ditepekah  dimane pule anduptu..dek tetemu liku!” Kate Endung Udin sandi gaghang.

“Oii di gaghangtulah kuampaghkah tadi..”

“Dek bedie..ude adupkah telasan belacunilah..” Kate Endung Udin sambel nganggut telasan di apaghan bawah pundok. Laju daghatlah Bapang Udini sandi ayek bekain telasan blacu. Sambil bejalan singgene Bapang Udinni bengangam.

“Kemane pule nepe’kah anduptu..ape dibajekahnye ngah Udin? Dek bepegaweahan nian lanang itu” Suaghe Bapang Udin tambah besak.

Sate lah udem sembayang maghrib, luk biase Endung Udinni nak beramu makan. Amu nasi lah ditengahkah teke peghiok’e. Sambel beghakap  Endung Udini nyidok gulai di belange.

“Kinak’ilah…anak bujang kite, sianu. Pacak nian die ngambek ati. Endung ngah Bapang dang lapagh..engkase die lah nanak gulai…” Kate Endung Udin anjam.

Sambel ngengguel besidu pandak, Bapang Udinni betanye.

“Adak..tuape die digulaikah Udinni..Sianu…ngape sangkah beputal” Kate Bapang Udin sambel ngighup kuah’e.

“Adak lemak benagh kuaeheni…kecaplah…eghuuumtulah” Di ighupe agi. Singgennye lah bederut-derut saje muninye.

“Au eeh..ghum nagh…asekah masakan ndek kite makan dang di pasar. Pacak benagh Udin bemasak” Milu pule Endung Udinni dederut ngighup kuah.

“Assalamualaikum…Umak..Bak…” Suaghe Udin nggugur  duaghe.

“Ooiii…kuday…” Kate Endung Udin beghangkat. Dek lametu di dapogh bapangeni keanengan bebelohok. Temutah. Udin ngah Endunge begulut timbang cepat.

“Bak…Bak…ngape Bak…” Kate Udin sambel nepuk-nepuk tukok bapange. Endunge begulut nuangkah ayek.

“Minum…minum kudai diket…ngape sangkah bebeluhok..awak mpai kah makan..” Kate Endung Udin gupoh.

Sate  naghek nafas panjang,  mpai Bapang Udin ni pacak bekate.

“Gulay tuape tini Udin, ngape sangkah ngiut, beputal dek  tegigit, dek teteguk pule. Laju  bengkelan aku” Kate Bapak Udin smbel nyintak nyawe.

“Adak gulay..luk kite makan di pasartunah..teghingat dide…waktu kite makan di Simpang Gunungtu…ghumah makan jeme Padang tuu…”

“Oiii…gulay babat! Babat tuape? Ghuleh dimane dengah babat tu?” Kate Endungeni.

“Adak…andup ndek diapaghkah di gaghang, kugulaykah…jadi babat, Mak.” Kate Udinni cepat.

“Adooohhh nduuuukkkk kenambeeee….nak bunuh dengahni…” Kate Endung Udinni memapok.

“Adak ngape umak..kapoh dikicekah ndak mbunuh”

“Adak lukmane dide ndak mbunuuuh..amu bapak lah bebeluhok, bengekelan barut!!!”  Tambah pagean saje Udin. Awak die lah begetus saje nanak nggulay,  make dikicekah ndak bunuh? Tuape dasare?

“Oii Nak, Nak..tingak nian dengahni. Majoh tai…!! Ndek kite makan di pasartu..babat sapi…retinye peghut sapi. Bukan andup!!! Tingaaaakkkk!!” Kalini Endung Udin gegaok.

“Kuna’e bebubulu-bulu luk andup, mak” Udin dek kalah kate.

“Ude! Diamlah dengahtu, kele keanengan ngah jeme! Malukah!! Bengkelan barut!!”

 

 

                                                ***

 

 

/Lubuklinggau, 22 Januari 2012

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Komentar

Foto kirana ule ule

Izin copas...tingkiyu...

Izin copas...tingkiyu...

Tulis komentar baru

Materi isian ini bersifat rahasia dan tidak ditampilkan ke publik.


Terpopuler Hari Ini

Sebulan Terakhir

Terpopuler