Bayangan waktu berlari
lalui jejak jejak dingding kaca..
Terukir indah..
Prasasti yang memuat kisah..
Ku raba huruf itu
tak dapat ku mengerti..
Simbol2 asing yang terukir abadi..
...
Andai dapat ku tunggangi..
Kan ku panggil waktu
hanya untuk menjamah duniamu..
..
Bukan impian,
namun kenangan abadi..
..
Waktu yang terlanjur menggelicir..
Mengendapkan kenanganmu..
dan
tentu saja
mengikis harapanku..
Komentar
Tulis komentar baru